Τα βλέμματα στην Μαριέλλα!
Οι ελληνικές ομάδες έχουν τις δικές τους μάχες, κάτι που ισχύει ακόμα περισσότερο για τους πρεσβευτές μας στο εξωτερικό. Το ματς της αγωνιστικής για την Μαριέλα Φασούλα και την Αβενίδα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΥπάρχει φως, αλλά όχι χρώμα. Υπάρχει το όνειρο, αλλά όχι η τεχνοτροπία. Οι φωνές από το Παναθηναϊκό Στάδιο που άγγιζαν κάθε γειτονιά της Αθήνας, πολλώ μάλλον εκείνη που βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα μακριά. Η φωνή του Βασίλη Γεωργίου, τα καλάθια του Γιώργου Αμερικάνου, οι εικόνες του πατριάρχη Φαίδωνα Ματθαίου, του Γιώργου Κολοκυθά, του Γιατζόγλου, του Καστρινάκη, του Μόσχου. Οι ασπρόμαυρες εικόνες, τα ανοιχτά γήπεδα, τα κοντά σορτσάκια, οι φανέλες, το άθλημα εκείνο που άρχισε εκείνες τις δεκαετίες… Ελλάδα να θυμίζει. Η έμπνευση είναι εκεί και ο Αθηναϊκός επανιδρύει το τμήμα μπάσκετ, το οποίο εμφανίζεται να υπάρχει και κάποιες χρονιές μέσα στη δεκαετία του ’30. Στις 9 Αυγούστου του 1969 επί διοίκησης Αθανάσιου Αντωνόπουλου αποφασίζεται η εκ νέου λειτουργία του τμήματος. Πρώτοι έφοροι του συλλόγου είναι οι Κώστας Κοψαύτης, Γιώργος Τόλης και Δημήτρης Πέτρου. Πρώτος προπονητής, ο Γιάννης Δημαράς. Οι οιωνοί (βλ. φωτογραφία) ἦσαν όντως άριστοι…