Πώς ορίζεται η αρχή; Η δημιουργία; Με μια κουκίδα. Ένα όραμα. Μια ιδέα. Ένα σπόρο. Από το φως. Από την ελπίδα. Το 1914 μια ομάδα ποδοσφαιριστών αποχωρούν από το ποδοσφαιρικό σωματείο Γουδί, και ιδρύουν την «Hope». Την ελπίδα τους. Την ελπίδα μας. Τρία χρόνια μετά, το 1917, στο πρωτοδικείο γεννιέται το σωματείο που έμελλε χρόνια αργότερα να συνδέσει το όνομά του με τον Βύρωνα. Το σωματείο των Λόρδων. Ο Ιωάννης Ψύχας ιδρύει τον πρώτο καθαρά ποδοσφαιρικό σύλλογο και εκ των ιδρυτικών μελών της ΕΠΟ και δίπλα του είναι τα ονόματα των Ψύχα, Γόνα, Χρυσάφη, Πατούσα, Στέφανου και Σπύρου Καγκελάρη, Μανόπουλο, Μουρίκη, Ρόγη, Σαρρή και Παναγόπουλος.
Ένας σύλλογος πλούσιος, ένας σύλλογος περήφανος, ένας σύλλογος σπουδαίων προσωπικοτήτων (σ.σ. Δημήτρης Μυράτ, Μάνος Κατράκης, Στέλιος Διονυσίου), ένας σύλλογος με τμήματα στίβου, σκοποβολής και κολύμβησης – κυριότερα, δε, ένας σύλλογος θαρραλέος. Γιατί οι εποχές χρειάζονταν θάρρος, διότι ο πόλεμος χρειαζόταν πρωτοβουλίες, επειδή ο κόσμος χρειαζόταν συσσίτια, και γιατί οι στάχτες των πρώτων γραφείων στα Δεκεμβριανά του ’44 έπρεπε ξανά να σημάνουν την ελπίδα. Τη δημιουργία. Την κουκίδα. Το όραμα. Το φως.
Τη συγχώνευση το 1952 με την Ν.Ε. Νέας Ελβετίας και τη νέα ονομασία Αθηναϊκός Νέας Ελβετίας Αθλητικός Σύλλογος.
